بوی ماه خون می آید...

بسم ربّ الحسین

سلام رفقا، باز هم محرم در راه است و سفره امام حسین (ع) در حال پهن شدن است. حتما شما هم دیدید که در این ایام همه مردم یک حال دیگری دارند و شور خاصی در بین آنها بوجود می آید. این ماه فقط ماه عزاداری و گریه بر اباعبدالله نیست بلکه باید بتوانیم از درسهای بسیار مهمی که واقعه عاشورا در جنبه های مختلف دارد استفاده کنیم. اباعبدالله الحسین (ع) در روز عاشورا کلامی دارند که علت واقعه کربلا را در آن بیان می کنند. ایشان خطاب به اصحاب فرمودند: الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی السنتهم ... مردم بندگان دنیا هستند و دین بازیچه زبان آنها می باشد.

با توجه به اینکه ایشان در آن لحظات حساس و مهم این کلام را فرمودند، اگر در مضمون این جمله کمی تفکر کنیم، می بینیم که ایشان علت بوجود آمدن حادثه عاشورا را سست بودن دین مردم و دنیاطلبی آنها می دانند. این نکته قابل توجه است که بنده دنیا شدن و خود را به دنیا سپردن تا جایی انسان را می کشاند که می تواند دستش را به خون امام زمان خود آلوده کند.

شاید شما بپرسید که چگونه انسان عبد دنیا می شود و از کجا بفهمیم که ما بنده دنیا هستیم  و آثار این بندگی چیست و آثار سستی در دین چه می تواند باشد؟

انشاالله در روزهای محرم قصد داریم هر روز در مورد یکی از این عوامل مطلبی بیاوریم و در مورد این روایت توضیح دهیم تا بتوانیم بهتر از محرم درس بگیریم و خودمان را برای سربازی امام زمانمان آماده کنیم تا در هنگام ظهور آقا مانند کوفیان نامرد نباشیم، چون این را بدانید بسیاری از کسانی که در لشگر عمر سعد در مقابل ابی عبدالله ایستادند و ایشان را به شهادت رساندند از مردم متدین و بسیار اهل عبادت کوفه بودند که در شرح حالشان نوشتند که بسیاری از آنها اهل نماز شب و عبادتهای طولانی بوده اند ولی بندگی دنیا با آنها کاری کرد که .....

به امید آن روز که انتظارش شیرین است...

علامه مصطفوی

                                       بسم الله الرحمن الرحیم

در روز چهارم شعبان سال 1334هجری قمری مطابق با سال 1297هجری شمسی ، خداوند جلوه ای از رحمتش را با تولد یکی از اولیاء خاصش در شهر تبریز منطقه آذربایجان ایران نشان داد .

حضرت علامه حسن مصطفوی دورانِ کودکی را در شهر تبریز در محضرِ پدر بزرگوارش آقا شیخ عبدالرّحیم زندگی کرد .

پدرش آقا شیخ عبدالرّحیم فرزند شیخ مصطفی از دانشمندانِ شهر و مشهور به زهد و تقوی بوده است . نقل میکنند که او دارای روحیه ای بسیار لطیف و صاف ، و با اینکه از نظر علمی صاحبِ رأی ولی همیشه در سکوت و تواضع کامل به مردم خدمت میکرده است .

و چـون از نظـر مالی در شرایط بسیار خوبی بوده است کمک های زیادی هم به آشنایان داشته است .

دوران دبستان و دبیرستان را بصورت فوق العاده و استثنائی در شهر تبریز ایران گذراند و در ضمن ، شروع به دروس ادبیات عربی و علوم پایه اسلامی نمود .

بعد از مدت کوتاهی از بدو ورود به مدرسه ، اولیای مدرسه متوجّه شدند که وی دارای هوش و استعداد استثنائی و عالی میباشد بطوریکه دروس مدرسه را براحتی و آسانی چند کلاس و مرتبه را در یکسال میگذراند .

در ضمن دروس مدرسه و اخذ دیپلم ، شروع به دروس ادبیات عربی و علوم اسلامی نمود که در سنّ پانزده سالگی تا پایان کتاب رسائل و مکاسب که قسمت مهمّی از علوم دینی میباشد را به پایان رسانیده و سپس در دانشکده الهیات تبریز (معقول و منقول) موفق به اخذ لیسانس و سپس دکترای الهیات گردید .

از سنّ شانزده سالگی تا بیست و سه سالگی را در قم و از بیست و سه سالگی تا بیست و پنج سالگی را در نجف اشرف به تحصیلات علوم دینی و اسلامی مشغول گشت .

و سپس مجدداً به قم مراجعت و به مدت یکسال به تدریس تفسیر قرآن و علوم مرسومه مبادرت فرمود و در بیست و شش سالگی به تهران عزیمت و در همان سال ازدواج نمود .

در تبریز از اساتیدِ مُبرّز و توانمندی چون آقا شیخ علی اکبر اهری و جناب عمو زین الدّینی و در قم از آیت الله حجّت کوه کمره ای در فقه و اصول و در نجف از آیت الله آقا سید ابوالحسن اصفهانی در فقه و از آیت الله آقا میرزا حسین نائینی در اصول و از آیت الله آقا شیخ محمّد حسین اصفهانی هم در فقه و اصول ، استفاده نمود . ایشان فرموده بودند که سید (آقا سید ابوالحسن اصفهانی) شخصِ بزرگ و انسانِ بی نظیری بود .

 ایشان در سنّ بیست و شش سالگی در ضمن اینکه دارای دکترای الهیات بوده به عالیترین مرتبه و درجه اجتهاد نائل گردیده که توسط مراجع و دانشمندان و بزرگانِ آن زمان نظیر آیت الله آقا سید ابوالحسن اصفهانی گواهی گردیده بود .

او به چهار زبان تسلط کامل پیدا کرد : ترکی ، عربی ، فرانسوی ، عبری .

وقتی در تهران اقامت نمود بعضی از بزرگان آن زمان ، مخصوصاً آیت الله بروجردی مُصرّانه از ایشان تقاضا نمودند که جهت تدریس به قم مراجعت فرماید ولی ایشان نپذیرفته است .

ایشان زندگی اش را از درآمد تألیف و نشر کتاب ها و نوشته هایی که تألیف میفرموده میگذرانده است .

اکثر علما و دانشمندان و اساتید دانشگاه وقتی متوجّه میشوند که چنین شخصیتی در شهر تهران سکونت دارد و روزانه دو ساعت یعنی ده تا دوازده صبح در محل دفتر انتشارات تشریف می آورد ، در آنجا حاضر گردیده و از ایشان استفاده های علمی و معنوی مینمودند .

ایشان از آن زمان تا پایان عمر مبارک و شریفش را اکثرا در تهران زندگی فرموده است .

علامه مصطفوی دارای تألیفات و نوشته هایی بیش از هفتاد جلد کتاب میباشند .

او انسانی کامل و محقّقی بزرگ و دانشمندی متواضع بود که هیچگاه نخواست که شناخته شود و دانشمندان و محقّقین او را فقط بعنوان دانشمند و محقّقی معنوی میشناسند .

اولین کتابی که تألیف فرموده اند بنام رهنمای گمشدگان در سن بیست و چهار سالگی بوده است ، که یکی از بهترین کتاب های عرفانی در سیر و سلوک میباشد .

خیانت یا جهالت؟!!!

بسم رب‍ّ المظلوم

سلام ، نمیدونم شما تا حالا به این مطلبی که می خواهم اشاره کنم توجه کردید یا نه؟

اگر از اول دوران انتخابات ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد به برنامه های صدا و سیما در مورد بازتاب برنامه های ایشان و پخش دیدارها و سخنانشان توجه کرده باشید، حتما دیده اید که در این مورد کوتاهی هایی شده است که حال نمی دانم از روی عمد بوده و یا از روی جهل، ولی قرائن چند ساله نشان می دهد که از این کار بوی عمد می آید.

من این سؤال را از مسئولان صدا و سیما دارم که آیا درست است اگر در روزی رئیس جمهور کشورمان که بالاترین مقام اجرایی کشور است، دیداری داشته باشد، آن دیدار باید در خبرهای سراسری بعد از خبر انتخابات کشورهای دیگر و خبرهای فرعی دیگر از جمله کوچ پرندگان و .... پخش شود و مشروح این دیدارها باید بعد از دو هفته و با تماس پیگیر مردم از سیما پخش شود؟؟؟ یا این که اخبار شبانگاهی خبرهایش را این طور فهرست کرد: امشب خبرهای مختلفی داریم، از سفر احمدی نژاد گرفته تا زندگی بزهای کوهی غرب کشور( در آن لحظه تمامی اطرافیانم زدند زیر خنده!)

باز هم می خواهم بپرسم که آیا در دوره های قبل نیز همینطور بود؟؟؟ یا همیشه اینطور خبرها در تیتر اخبار قرار داشت؟؟؟

چرا باید اینطور باشد؟ برفرض که مسئولین صدا و سیما از جهت فکری با رئیس جمهور همسو نباشند ولی آیا درست است که اینطور عمل کنند و سیما را که باید محل بازتاب خبرهای کشور و آگاه کردن مردم از رویدادهای روز است دستخوش عقائد و سیاست بازیهای خود قرار دهند؟

من در پایان می گویم، این مساله یک مساله سیاسی نیست بلکه فقط تقاضای یک ایرانی برای برقراری عدالت و روشن سازی حقائق می باشد.

به امید روزی که منجی عدالت ظهور کند و دنیا را پر از عدل نماید.

به امید آن روزکه انتظارش شیرین است...

کمک ایران به اسرائیل

بسم الرب الضعفا

 در حدود یک ماه پیش حرکت خودجوشی در شهر قم به راه افتاد تا فعالیت شرکتهای وابسته به رژیم صهیونیستی  در کشور عزیزمان  را محکوم کند که از آن جمله شرکت بنتون و نستله بود.

در راستای این اعتراض که در سطح گسترده و با امضای توماری  توسط اقشار مختلف مردم همراه بود و نشریه هایی هم برای آگاهی مردم در مورد فعالیت این شرکت ها توزیع شد و با استقبال زیادی همراه بود و همچنین وبلاگی هم توسط ستاد مردمی اطلاع رسانی و حمایت از تحریم کالاهای صهیونیستی افتتاح شد و در آن اخبار جدید و تاریخچه این شرکت ها و اهداف آنها از سرمایه گذاری در ایران تشریح شد، و تمام این تومارها به دفتر ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی ارسال شد تا از ادامه فعالیت آنها جلوگیری کنند، ولی با کمال تاسف می بینیم که  روزنامه پرتیراژ جمهوری اسلامی  در تاریخ 3 /10/86 در صفحه 14 خود اقدام به تبلیغ افتتاح شرکت بزرگ نستله در ایران و ایجاد نمایندگی رسمی در کشورمان نموده است  و این مساله را به بسیار مایه افتخار دانسته و آن را یکی از بزرگترین کارخانه های تولید مواد غذایی در کشورمان دانسته است.....

جای بسی تعجب است که  دولت عزیزمان و مجلس شورای اسلامی به چه دلیل مجوز تاسیس این کارخانه ها را صادر می کنند و همچنین یک روزنامه اصلی کشور به  چه نیتی اقدام به ترویج و تبلیغ این شرکت ها می کند؟؟ در حالیکه تمام سود آنها به جیب سرمایه داران صهیونیستی می رود و بنابر فرمایش امام خمینی (رحمه الله علیه) تمام این ریالهایی که به آنها برسد تیری بر سینه کودکان فلسطینی می شود....

آیا این جز بی توجهی به درخواست مردم غیور کشورمان نیست؟؟؟ چه کسی جوابگوی این مسائل خواهد بود؟؟؟ این تناقضات را چگونه می توان پذیرفت؟! از طرفی برخی ادعای حمایت از جمهوری اسلامی دارند ونامی به این زیبایی را به یدک می کشند و از طرفی،‏ از دشمنان قسم خورده همین جمهوری اسلامی حمایت می کنند و خم بر ابرو نمی آورند.

****************************

 پاورقی: در وبلاگ ستاد مردمی جمایت از تحریم کالاهای اسرائیلی مطالبی کامل و جالب از نستله و دیگر شرکت های اسرائیلی و حامی اسرائیل، می خوانید.

علامه قاضی طباطبایی و نماز

                           بسم المحبوب

حضرت علّامه آیت الله سیّد علی قاضی طباطبایی (رحمة الله علیه) از علمای بزرگ و استاد بسیاری از فقها و مراجع کنونی بودند. ایشان در سال  1366 هجری قمری 83 سالگی دار فانی را وداع کردند و به دیار  حق شتافتند. در اوصاف ایشان حرفهای بسیاری بیان شده و در شرح حالشان کتابها نوشته شده، زیرا ایشان در مسائل علمی و اخلاقی و عرفان بی نظیر بوده اند. نقل می کنند که بیماریشان در اواخر عمر عطش بود، می گفتند: در سینه ام آتش است،این آتش ساکت نمی شود و دائم آب می خوردند.

این عطش همان عشق واقعی به خدا و اهلبیت (علیهم السلام) بود. یکی از مسائل مهمّی که بسیار مورد توجه علّامه بود عشق به نماز و انجام آن در اول وقت بود به گونه ای که می فرمودند: اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد، مرا لعن کند.

یکی از شاگردانشان نقل می کنند که آقای قاضی فرزندی داشتند که خیلی مورد علاقه شان بود. پس از مدتی در حادثه ای از دنیا رفت. در آن روزهای غم انگیز به خدمت ایشان رسیدیم تا عرض تسلیتی کرده باشیم. ابتدا فرمودند: آن بچه تا الآن نزد من بود، شما آمدید او رفت، و سپس فرمودند: تمام همّ و غم دنیا در نزد من، تا اول الله اکبر نماز است.

   یکی از جملات بسیار زیبایی که از قولشان نقل شده و نشان دهنده اوج علاقه به نماز می باشد این است که می فرمودند: دو سه روز است در این فکرم که اگر در بهشت نگذارند ما نماز بخوانیم، چه بکنیم .(!)

بله رفقا، اینها هم، کسانی مانند ما بوده اند و با کمی توجه به حضرت حق و انقطاع از دنیا به این مقامات رسیده اند، که بسیاری از نعمتهایی که خداوند به ما می دهد به خاطر نفسهای قدسی آنان است. به امید روزی که ما هم در راه آنان قدم برداریم.

به امید آن روز که انتظارش شیرین است....

عرفه آمد...

بسم رب العرفات

عرفه آمد و ما هنوز....

 کاش در عرفات بودیم، ولی حیف ؛ کاش در کربلا بودیم، ولی صد حیف. اما می توانیم در کربلا و عرفات باشیم. شاید بپرسید چطور؟ در جواب می گویم خود ائمه(ع) فرمودند : اگر در دعای عرفه حضور قلب داشته باشید و خودتان را در محضر حضرت حق بدانید و با حالت پریشانی و نالان حاجات خود را از آن کمال مطلق بخواهید، خواسته هایتان روا می شود . چه زیبا گفت آن بزرگ که هر جا دعای عرفه از مرتبه لفظ به واقعیت برسد، آنجا بدون هیچ شبهه ای عرفات است و حکم عرفات را دارد و تجلی عرفات همین دعای عرفه است و پیام اصلی دعای عرفه این است که انسان فقط خدا را دارد و تنها با او رابطه دارد.

همان دعائی که سراسر اعتراف به گناهان و وصف صفات حق تعالی است، که از زبان یکی از بهترین بندگانش جاری شده است. همان دعائی که در آن می خوانیم: مولای من، تو بودی که مرا نعمت دادی، تو بودی که روزی دادی، تو بودی که پناه دادی، تو بودی که از گناه و غفلت نگاه داشتی، تو بودی که گناهانم را پوشاندی، تو بودی که یاریم کردی و .... مولای من، این منم که به گناهان خود اعتراف می کنم، من بودم که خطا کردم، من بودم که غفلت ورزیدم، من بودم که از روی عمد گناه کردم، من بودم که به غیر تو اعتماد کردم، اکنون این منم که اقرار می کنم به نعمت های تو و به گناهان خودم، پس مرا بیامرز.

آری، آدمی با خواندن این فرازها، آن هم از زبان کسی که خود گناهی ندارد، به فکر فرو می رود که پس ما باید چه کنیم؟ او که سراسر نور بود اینگونه سخن گفته و ما که ....

عرفه روزیست که باید از تعلقات دنیایی دل بکنیم و به سوی او روی بیاوریم. فقط در اهمیت دعا در این روز و سفارش به آن، این جمله را می گویم که در روایات آمده که اگر روزه این روز موجب ضعف در دعا شود، روزه آن ممنوع است.

در پایان از خدا می خواهیم که به زودی روز عرفه ای را در عرفات و در کنار مولایمان حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه) دعای عرفه را زمزمه کنیم .

به امید آن روز که انتظارش شیرین است....

شیخ بهلول

بسم الرّب

سلام رفقا، الوعده وفاء، اگر یادتون باشه قرار داشتیم هر هفته از خاطرات یکی از بزرگان برایتان بنویسیم ولی چند روزی به تاخیر افتاد. انشاالله از این هفته  با مطالب جدید در مورد زندگی و سیره علمای بزرگ در خدمت شما خواهیم بود.

قبل از اینکه مطلب این هفته را بنویسم دیدم بد نیست کمی در مورد ماهی که در آن قرار داریم برایتان بگویم .

 رفقا، این ماه بنابر فرمایش پیامبر (ص) از بهترین ماههاست و مخصوصا روزهای دهة اول آن از بهترین روزهاست و حتی بنابر فرمایش ایشان روزهای این دهه از روزهای ماه رمضان هم بافضیلت تر و باارزش تر است . عبادت در این روزها بسیار تاکید شده و ثواب آن چندین برابر می باشد. بسیاری از بزرگان این دهه را پله صعود انسان به سوی حق تعالی بیان کرده اند و فرمودند همه می توانند با مراقبت و انجام عبادات ذکر شده در این روزها، با ثواب حاجیان در حج شریک شوند که یکی از اعمال آن همان نماز 2 رکعتی  مخصوص این شبهاست که در اعمال ذیحجه مفاتیح به آن اشاره شده است.

 اگر کسی مرد عمل است باید این فرصت  را غنیمت شمرده و کمر همت ببندد و با توسل به خود معصومین و مدد جستن از آنها به سوی کمال قدم بردارد و در این ایام با تزکیه نفس  و مراقبت از زبان و چشمان، خود را برای روز عرفه آماده کند تا در آن روز بتواند کنار حاجیان در عرفات باشد.

 حال اگر می خواهید بدانید که اولیای خدا در این روزها و بلکه در تمام ایام زندگی چه کرده اند که به این مقامات دست یافته اند از زبان شیخ محمد تقی بهلول که یکی از مقربان درگاه خداوند و از عرفا بودند مطلبی را بیان می کنم تا بدانید که آنها با چه کلیدهایی درهای رحمت را بسوی خود باز کرده اند و پله های صعود را یکی پس از دیگری پیموده اند :

ایشان می فرمودند:

من در تمام عمر یک عمل را ترک کرده ام و اصلا انجام نداده ام  و یک عمل را اصلا ترک نکرده ام و تحت هر شرایطی به جا آورده ام و از این دو کار برکات زیادی دیده ام آن را به همه سفارش می کنم : چیزی را که ترک کرده ام و اصلاَ انجام نداده ام، دروغ است  و آن که ترک نکرده ام و همیشه به جا آوردم نماز شب است.

به امید آن روز که انتظارش شیرین است....

متن دست نوشته حضرت آیت الله حسن زاده خطاب به رهبر معظم انقلاب

متن دست نوشته به این شرح است:

این صحیفه نور که موسوم است به " فص حکمه عصمتیه فی کلمه فاطمیه(س)" به مناسبت تخستین کنگره تجلیل و تکریم از عصمه الله الکبری و ثمره شجره الیقین و احسن منازل القرآن و بقیه النبوه و مشکوه الولایه و الامامه ، حضرت فاطمه بنت خاتم الانبیا محمد مصطفی- صلی الله علیه و‌آله وسلّم – که به فرمان همایون و خجسته رهبر عظیم الشان کشور بزرگ جمهوری اسلامی ایران جناب آیت الله المعظم خامنه ای کبیر – متع الله الاسلام و المسلمین بطول بقائه الشریف – در ساری مازنداران ایران برگزار می شود؛ با سلام و تحیّت خالصانه و ارائه اردات بی پیرایه، و درود و نوید جاوید ، به حضور آن قائد ولیّ وفیّ ، و رائد سائس حفیّ ، مصداق بارز " نرفع درجات من نشاء" تقدیم می گردد، و عرض می شود:" یا ایها العزیز جئنا ببضاعه مزجاه " دادار عالم و آدم همواره سالار و سرورم راسالم و مسرور دارد.

14/6/1376

المتمسّک بذیل الولایه: حسن حسن زاده آملی

مقام رهبری از نگاه علامه حسن زاده آملی

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام رفقا! مدتی است با هم قرار گذاشته ایم هر هفته یک مطلب در مورد زندگی و خاطرات علمای بزرگ بنویسیم تا بتوانیم آن ها را الگوی خود قرار دهیم و از زندگی آن ها درس بیاموزیم. و از طرفی چند روزی است که دوستان پیشنهاد داده اند تا در مورد رهبر عزیزمان بیشتر بنویسیم تا ایشان را بهتر بشناسیم و با اخلاق و صفاتشان آشنا تر شویم به همین خاطر فرصت را غنیمت شمرده و مطلبی از زبان عارف کامل، حضرت آیت الله حسن زاده آملی (حفظه الله) که به حق از اولیای الهی است، در وصف رهبرمان می آوریم.

ایشان پس از آن که کتاب نفیسی در وصف حضرت فاطمه الزهرا(سلام الله علیها) تالیف فرمودند، در ابتدای این کتاب با بیانات بسیار زیبا و ارزشمندی اثر خودشان را به مقام معظم رهبری هدیه کرده اند که اوج مقام آقا را در کلمات حضرت علامه می توان دریافت. متن این نامه با دست خط خود ایشان در زیر آمده است:

 متن تایپ شده نامه را اینجا بخوانید.

شاید شما هم با خواندن این مطلب، به این فکر افتاده اید که مگر حضرت علامه ، که خود یکی از مقربان درگاه خداوند است، در وجود رهبر انقلاب چه دیده اند که این طور ایشان را مورد توصیف و خطاب قرار می دهند. بله رفقا! آن ها چشم دل دارند و ما چشم ظاهر، چیزهایی می بینند که بدون چشم دل هرگز نمی توان آن ها را درک کرد.

خداوند نعمتی به ما عطا فرموده است که برای شناخت منزلت و بزرگی آن همان نوشته بالا کافی است، ولی آن طور که باید قدر آن را نمی دانیم و حق آن را ادا نمی کنیم. در پایان فقط این جمله را می گویم که آگاه باشیم وجود این نائب امام زمان است که این همه برکت و نعمت را برای ما ایرانیان بلکه تمام مسلمانان آورده است. پس برای طول عمرشان و تعجیل در فرج امام زمان(عج) دعا کنیم.
به امید آن روز که انتظارش شیرین است...

نگاه

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

ما مِن مُسلمٍ یَنظُر امرأةً اوٌلَ رمقة ثمٌ یغضٌُ بصرَه الٌا احدثَ الله تعالی له عبادة یَجِدُ حلاوتها فی قلبه

هیچ مرد مسلمانی نیست که نگاهش به زنی بیفتد و چشم خود را پایین اندازد مگر اینکه خدای متعال به او توفیق عبادتی دهد که شیرینی آن را در دل خویش بیابد.