نماز ؛ از کجا تا کجا!
سلام!موضوعی که تا به حال درباره آن زیاد شنیده ایم و احتمالا زیاد هم صحبت کرده ایم(!)، احترام به والدین است. اما باید به ابعاد این احترام و اطاعت، دقیق تر نگریست تا اثر آن نیز تمام و کمال ظاهر شود.
اطاعت از والدین حد و حدودی جز توحید ندارد یعنی باید اوامر و دستورات والدین را اجرا نمود و حق سرپیچی از آن نیست مگر که آن امر چیزی بر خلاف توحید و دین الهی باشد. این حد به صراحت در قرآن آمده است.
بدون رضایت این دو شخص، هیچ کاری پذیرفته نمی شود (با در نظر گرفتن محدودیت ذکر شده). امام صادق (علیه السلام) در حدیثی می فرمایند که : به کسی که عاق والدین می شود ندا می دهند: هر کاری می خواهی از نیک و خیر در این دنیا انجام بده که هیچ تاثیری برای تو ندارد. (نقل به مضمون)
این اطاعت باعث آثار و برکات عجیبی می شود که در ذهن ما هم نمی گنجد.
نقل می کنند زمانی که حضرت آقای بهجت در نجف به نزد آقای قاضی می رفته اند، شایعه ای در نجف می پیچد که او صوفی شده است. پدر ایشان نیز به آقا امر می فرمایند دیگر هیچ مستحبی را نباید به جا بیاوری. ایشان نیز اطاعت می کنند تا حدی که حتی در رکوع و سجود نمازشان به جز ذکر واجب، ذکر دیگری حتی یک صلوات هم نمی فرستاده اند. البته فقط خدا می داند ایشان تا چه درجاتی بالا رفته اند. ایشان در سایه اطاعت از پدرومادر با اعمالی که تمامی افراد به جا می آورند به مقامات بالایی دست یافتند.
کلمات کلیدی : نماز، بهجت، اطاعت والدین