به مناسبت هشتم شوال سالروز تخریب بقعه ائمه بقیع به دست فرقه ضاله وهابیت

یک سال دیگر گذشت و دلم در غم غربتت باقی ماند و  غم غربتت در میان بهت میلیون ها عاشق، عاشقانی که از صبر تو مدد می گیرند؛ صبری که دشمنانت نیز از تو یاد می گیرند؛ دشمنانی که برای فرار از منطقت، به دشنام مأوا می گیرند؛ دشنام هایی که از صفات خودشان و پدرشان، یاد می گیرند؛ پدرانی که در بدر و خیبر، شمشیر پدرت را به یاد دارند؛ پدری که یتیمان، آرزوی نان او دارند؛ نانی که از دست کریم می گیرند؛ کریمی که روزیِ سالشان را در یک لحظه از آن می گیرند ؛ لحظه ای که با آن تا آسمان اوج می گیرند؛ اوج برای آنان که : عشق را در تو می بینند؛ عشقی که بدون آن می میرند؛ مردنی که آن را بهتر از زندگی می دانند؛ زندگی را فقط در کنارت می خواهند ؛ کنارت را چون بهشت می یابند ؛ بهشتی که آن را مدیون چشمانت می دانند ؛ چشمانی که در کوچه بنی هاشم می گریند ؛ گریه ای که تا ابد می پایند؛ ابدی که فقط خداوند می دانند؛ خداوندی که همه چیز را می دانند؛ چیزی از عمق دلم را می سازند و در برابرت می گذارند؛
تو ای کریم اهل بیت، یا حسن بن علی (علیه السلام) این دل را بپذیر.
یاعلیالتماسدعا