معجزه ای از امام باقر(علیه السّلام)

از جابر بن زیاد نقل کرده اند که :

چون همراه با امام محمّد باقر(علیه السّلام) به کربلا رسیدیم به من فرمود :  این زمین( کربلا )  برای ما و شیعیان ما بوستانی است از بوستان بهشت ؛ و برای دشمنان ما حفره ایست  از حفره های جهنّم.

آن گاه رو به من کرد و فرمود: ای جابر! عرض کردم : بلی یا مولای من! پس دست مبارکش را درمیان سنگ ها داخل کرد و سیبی را از میان سنگ ها بیرون آورد که هرگز به آن خوشبویی ندیده بودم و به هیچ وجه با میوه های دنیایی شباهت نداشت. پس دانستم از میوه های بهشت است . از آن خوردم و از برکت و فضیلت آن میوه بهشتی ،  تا چهار روز به غذا احتیاجی نداشتم  و حدثی از من اتفاق نیفتاد.

منبع: منتهی الآمال صفحه 798