السلام علیک یا اهل بیت النبوه
شهادت امام حسن مجتبی(علیه السلام) تسلیت باد. مشغول کارهای هیئت و عزاداری هستیم و وقت به روز کردن نداریم ، ببخشید!
به مطلبی که قبلاً در مورد صلح امام حسن نوشتیم توجه فرمایید: در اینجا
یاعلیالتماسدعا
بسم الله الرحمن الرحیم
" مردم سفیه بیخرد خواهند گفت چه موجب آن شد که مسلمین از قبله ای که بر آن بودند ( بیت المقدس ) روی به کعبه آوردند بگو ای پیغمبر مشرق و مغرب خدای راست و هر که را خواهد او به راه راست هدایت کند ."
)بقره / 142)
سلام. امروز 19 ماه محرم الحرام سالروز تغییر قبله مسلمین از بیت المقدس به مکه مکرمه است( عکس زیر ، بیت المقدس است و اون مسجد با گنبد زرد رنگ، مسجد الصخره است)
در میان مردمان جاهل جزیره العرب، که بت پرستی را از پدرانشان به یادگار داشتند، تنها تعداد کمی به دین های الهی مانند یهودیت اعتقاد داشتند. در این جامعه، اعلام نبوت پیامبر(ص) با آزار و اذیت ثروتمندان و بیشتر افراد جامعه روبرو شد. ولی برخی از افراد ی که به دینی الهی معتقد بودند در برابر این اعلام، حساسیت کمتری نشان دادند. چون می پنداشتند اهمیت زیادی ندارد و البته قبله این دین جدید هم با قبله و مکان مقدس آنان یکی بود.
با گذشت زمان و قدرتمند شدن مسلمانان و انتشار عقاید و نظرات حضرت محمد( صلی الله علیه و آله و سلم)، همگان به این نکته پی بردند که پیامبر (ص) خود را از نسل ابراهیم (ع) می داند و کعبه نیز به دست حضرت ابراهیم و پسرش بازسازی شده است و از طرفی دیگر ، یهودیان نیز به آزار و اذیت پیامبر می پرداختند و با استناد به نمازگزاردن مسلمانان به سمت بیت المقدس، استقلال نظری و عقیده ای ایشان را زیر سوال می بردند. این سوال پیش آمده بوده که چرا مسلمانان به سمت کعبه نماز نمی خوانند ؟!
البته پیامبر (ص) مثل همیشه منتظر دستورالعملی از جانب خدا بود تا این مسئله مهم و اساسی مسلمین را به سرانجام برساند. نهایتا با نزول آیه 144 از سوره بقره در هنگام نماز بر پیامبر و تغییر قبله ، این مسئله نیز به پایان رسید.
البته اگر بخواهیم دقیق به موقعیت جغرافیایی کعبه و بیت المقدس توجه کنیم، رسول الله ( ص ) هنگامیکه در مکه به سوی بیت المقدس نماز می خواند خانه کعبه را بین خود و بیت المقدس قرار می داد ولی این عمل در مدینه میسر نبود زیرا اگر کسی در مدینه مواجه مکه باشد، ناچار باید بیت المقدس را پشت سر قرار دهد و بالعکس، اما در مکه می تواند در طرف جنوب خانه کعبه، هم به سوی کعبه باشد و هم به سوی بیت المقدس.
همانند مسئله تغییر قبله را در موارد دیگر مثل مسئله شراب داشتیم که با تغییرات ظرفیت مردم و شرایط، احکام کامل و لازم الاجرا بر پیامبر نازل شد. اگر دوستان سوالی در این مورد دارن، خوشحال می شم در نظرات بگن تا جوابی براشون بنویسم.
یاعلیالتماسدعا
در این ایام وقتی می بینیم کودکان فلسطینی این گونه به خاک و خون کشیده می شوند و صهیونیست ها جان مسلمانان را این چنین آسان می گیرند، اشک می ریزیم و زیر لب زمزمه می کنیم:
این قاصِمُ شوکه المعتدین ( کجاست شکننده شوکت تعدی کنندگان)
یا اباصالح المهدی بیا! قبله گاه نخستین در خون غوطه ور است!
بسم ربّ الحسین
سلام رفقا، باز هم محرم در راه است و سفره امام حسین (ع) در حال پهن شدن است. حتما شما هم دیدید که در این ایام همه مردم یک حال دیگری دارند و شور خاصی در بین آنها بوجود می آید. این ماه فقط ماه عزاداری و گریه بر اباعبدالله نیست بلکه باید بتوانیم از درسهای بسیار مهمی که واقعه عاشورا در جنبه های مختلف دارد استفاده کنیم. اباعبدالله الحسین (ع) در روز عاشورا کلامی دارند که علت واقعه کربلا را در آن بیان می کنند. ایشان خطاب به اصحاب فرمودند: الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی السنتهم ... مردم بندگان دنیا هستند و دین بازیچه زبان آنها می باشد.
با توجه به اینکه ایشان در آن لحظات حساس و مهم این کلام را فرمودند، اگر در مضمون این جمله کمی تفکر کنیم، می بینیم که ایشان علت بوجود آمدن حادثه عاشورا را سست بودن دین مردم و دنیاطلبی آنها می دانند. این نکته قابل توجه است که بنده دنیا شدن و خود را به دنیا سپردن تا جایی انسان را می کشاند که می تواند دستش را به خون امام زمان خود آلوده کند.
شاید شما بپرسید که چگونه انسان عبد دنیا می شود و از کجا بفهمیم که ما بنده دنیا هستیم و آثار این بندگی چیست و آثار سستی در دین چه می تواند باشد؟
انشاالله در روزهای محرم قصد داریم هر روز در مورد یکی از این عوامل مطلبی بیاوریم و در مورد این روایت توضیح دهیم تا بتوانیم بهتر از محرم درس بگیریم و خودمان را برای سربازی امام زمانمان آماده کنیم تا در هنگام ظهور آقا مانند کوفیان نامرد نباشیم، چون این را بدانید بسیاری از کسانی که در لشگر عمر سعد در مقابل ابی عبدالله ایستادند و ایشان را به شهادت رساندند از مردم متدین و بسیار اهل عبادت کوفه بودند که در شرح حالشان نوشتند که بسیاری از آنها اهل نماز شب و عبادتهای طولانی بوده اند ولی بندگی دنیا با آنها کاری کرد که .....
به امید آن روز که انتظارش شیرین است...
قال رسول الله(ص): من کنت مولاه فهذا علی مولاه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه
جشن عید سعید غدیر خم
روز عید سعید غدیر خم از ساعت 10:30 صیح
با مداحی مداحان اهل بیت(ع)
و قرائت خطبه غدیریه پس از نماز ظهر و عصر توسط حجت الاسلام و المسلمین حیدری فر
مکان: قم - میدان معلم - بلوار سمیِّه(س) - کوچه رسول اکرم(ص) - کوچه هشتم - پلاک 42
به نام خدا
سلام میلاد حضرت امام هادی علیه السلام مبارک باد. شاید به ولادت این امام همام توجه زیادی نشه و برخی به سادگی از کنار اون بگذرن ولی من برای عرض ارادت به مقام والای دهمین خورشید ولایت حضرت امام علی النقی( علیه السلام) شعر زیر و دو داستان کوتاه از کرامات ایشون رو براتون می نویسم به این نیت که ان شاالله به زودی های زود، حرم ایشون در سامرا را زیارت کنیم. ان شاالله
شهی که معنی والشمس روی انور اوست سواء سوره والیل موئی از سر اوست
درازی شب یلدا و بوی مشک تتار علامتی است که در گیسوی معنبر اوست
غلام درگه آن شاه عرش مقدارم که جبرئیل امین چون غلام بر در اوست
دهم امام که او راست یازده معصوم تمام جدّ و پدر جز یکی که مادر اوست
ولی مطلق ، آن حجت و خلیفه حق که هفت کاخ مطبق رواق منظر اوست
ابوالحسن خلف متقی علیّ نقی که این لقب شرف تاج و زیب افسر اوست
فدای قدر و جلالش که تا خداست خدالباس عزّت و شوکت، قبای پیکر اوست
اگر قباد و اگر قیصر و اگر کسری غلام درگهش اَر نیست، خاک بر سراوست
برای ذاکر، غیر از درش پناهی نیست که خاک درگه او آبروی محشر اوست
1. امام هادی (علیه السلام) در محل زندگی خود توسط ماموری که متوکل گماشته بود، مورد نظر بودند. بعد از مدتی متوکل امام را خواسته بود و امام با آن مامور مخصوص به سمت دربار در حرکت بود. در راه آن مامور مخصوص، امام هادی (علیه السلام) را تهدید می کند که اگر از من و شکنجه هایم نزد متوکل گلایه کنی، بدتر از آن را هنگامی که برگردیم، بر سرت می آورم. امام نگاهی به روی مرد می اندازد و می گوید: متوکل کیست که من گلایه نزد او ببرم؟! من شکایت خویش پیش خدای متوکل برده ام. مامور مخصوص منقلب می شود و به دست و پای امام می افتد و به یکی از شیعیان حضرت امام هادی(علیه السلام) تبدیل می شود.( آقا ! یکی از اون نگاه ها هم به ما بنداز!)
2. چندین بار که ماموران به خانه حضرت هجوم می برند و خانه ایشان را مورد تفتیش قرار می دهند، کیسه هایی طلا با مُهر مادر متوکل می یابند. موضوع را به متوکل اطلاع می دهند و این مطلب باعث تعجب و نگرانی متوکل می شود. وقتی متوکل از مادر خود دلیل این کار را می پرسد، مادر جواب می دهد: هر بار که مریض می شوی ، قدری پول نذر ابالحسن می کنم، و بلافاصله شفا می گیری بعد از آن هم من نذرم را ادا می کنم.
امامی که این چنین در دل دشمنان خود نفوذ کرده، با دل شیعیان خود چه می کند. حال به این پرسش صادقانه جواب دهیم:
آیا شیعه واقعی امام هادی (علیه السلام ) هستیم؟!!!
خوش آن دل کز ازل دارد ولای حضرت هادی(ع)
خوش آن سر کو بساید رخ به پای حضرت هادی(ع)
دلا گر رستگاری خواهی از هول صف محشر
نما از حق طلب، ظل لوای حضرت هادی(ع)
بسم رب العرفات
عرفه آمد و ما هنوز....
کاش در عرفات بودیم، ولی حیف ؛ کاش در کربلا بودیم، ولی صد حیف. اما می توانیم در کربلا و عرفات باشیم. شاید بپرسید چطور؟ در جواب می گویم خود ائمه(ع) فرمودند : اگر در دعای عرفه حضور قلب داشته باشید و خودتان را در محضر حضرت حق بدانید و با حالت پریشانی و نالان حاجات خود را از آن کمال مطلق بخواهید، خواسته هایتان روا می شود . چه زیبا گفت آن بزرگ که هر جا دعای عرفه از مرتبه لفظ به واقعیت برسد، آنجا بدون هیچ شبهه ای عرفات است و حکم عرفات را دارد و تجلی عرفات همین دعای عرفه است و پیام اصلی دعای عرفه این است که انسان فقط خدا را دارد و تنها با او رابطه دارد.
همان دعائی که سراسر اعتراف به گناهان و وصف صفات حق تعالی است، که از زبان یکی از بهترین بندگانش جاری شده است. همان دعائی که در آن می خوانیم: مولای من، تو بودی که مرا نعمت دادی، تو بودی که روزی دادی، تو بودی که پناه دادی، تو بودی که از گناه و غفلت نگاه داشتی، تو بودی که گناهانم را پوشاندی، تو بودی که یاریم کردی و .... مولای من، این منم که به گناهان خود اعتراف می کنم، من بودم که خطا کردم، من بودم که غفلت ورزیدم، من بودم که از روی عمد گناه کردم، من بودم که به غیر تو اعتماد کردم، اکنون این منم که اقرار می کنم به نعمت های تو و به گناهان خودم، پس مرا بیامرز.
آری، آدمی با خواندن این فرازها، آن هم از زبان کسی که خود گناهی ندارد، به فکر فرو می رود که پس ما باید چه کنیم؟ او که سراسر نور بود اینگونه سخن گفته و ما که ....
عرفه روزیست که باید از تعلقات دنیایی دل بکنیم و به سوی او روی بیاوریم. فقط در اهمیت دعا در این روز و سفارش به آن، این جمله را می گویم که در روایات آمده که اگر روزه این روز موجب ضعف در دعا شود، روزه آن ممنوع است.
در پایان از خدا می خواهیم که به زودی روز عرفه ای را در عرفات و در کنار مولایمان حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه) دعای عرفه را زمزمه کنیم .
به امید آن روز که انتظارش شیرین است....
به نام خدا
پانزدهم شوال سالروز شهادت حضرت حمزه(ع) یکی از بزرگترین حامیان اسلام تسلیت باد
سلام ! از این که خیلی وقته به روز نکردم واقعاً معذرت می خوام. غرض از مزاحمت: پانزدهم شوال سالروز شهادت یکی از بهترین و مهمترین حامیان پیامبر اعظم(ع) حضرت حمزه سید الشهدا است.
اسلام آوردن ایشان داستان جالبی دارد. روزی در اوایل تبلیغ پیامبر به اسلام، حمزه از شکار باز می گردد. در اطراف کعبه پسرعموی خود محمدبن عبدالله(ص) را می بیند که بر سر و رویش زباله ریخته اند و دور او جمع شده اند و به استهزا او مشغولند. حمزه به رگ غیرتش بر می خوره و جلو می ره. اول از همه با کمانی که در دست داشته بر سر ابوجهل می کوبد و از سر او خون جاری می کند. همانجا اعلام می کند: من به دین برادر زاده ام در آمدم، هر کس او را اذیت کند با من طرف است و بلایی مثل سر ابوجهل بر سرش می آورم. از آن روز بود که پیامبر (ص) کمی روی خوش دید.
از شهادت ایشان هم به این داستان کوتاه اشاره می کنم: در جنگ بدر حضرت حمزه در کنار حضرت علی(ع) بسیاری از کفار را کشتند و از همانجا بود که کفار کینه او را به دل گرفتند ( تا در صحرای کربلا این کینه به اوج رسید و هنوز هم ادامه دارد)هنده جگر خوار همسر معاویه به غلام خود در جنگ احد می گوید: اگر سر یکی از این سه تن را برای من بیاوری ، آزاد می شوی: محمد بن عبدالله، علی ابن ابیطالب و حمزه(علیهم اسلام). خب غلام هم می دونسته سراغ پیامبر (ص) نمی تونه بره چون با همه مسلمون ها طرف می شه و از طرفی هم زورش به علی ابن ابیطالب(ع) به هیچ وجه نمی رسه، پس می ره پشت یک سنگی کمین می گیره و از کنار به طوری که حضرت حمزه غافل گیر بشه ، به پهلوی او نیزه ای می زند و او را به شهادت می رساند. هند همسر معاویه، جگر حمزه را می خورد که در زیارت عاشورا با نام آکله الاکباد به معنای زنی که خورنده جگرها بود، از او یاد شده است و مورد لعنت قرار گرفته است.
به نام خدا به مناسبت هشتم شوال سالروز تخریب بقعه ائمه بقیع به دست فرقه ضاله وهابیت یک سال دیگر گذشت و دلم در غم غربتت باقی ماند و غم غربتت در میان بهت میلیون ها عاشق، عاشقانی که از صبر تو مدد می گیرند؛ صبری که دشمنانت نیز از تو یاد می گیرند؛ دشمنانی که برای فرار از منطقت، به دشنام مأوا می گیرند؛ دشنام هایی که از صفات خودشان و پدرشان، یاد می گیرند؛ پدرانی که در بدر و خیبر، شمشیر پدرت را به یاد دارند؛ پدری که یتیمان، آرزوی نان او دارند؛ نانی که از دست کریم می گیرند؛ کریمی که روزیِ سالشان را در یک لحظه از آن می گیرند ؛ لحظه ای که با آن تا آسمان اوج می گیرند؛ اوج برای آنان که : عشق را در تو می بینند؛ عشقی که بدون آن می میرند؛ مردنی که آن را بهتر از زندگی می دانند؛ زندگی را فقط در کنارت می خواهند ؛ کنارت را چون بهشت می یابند ؛ بهشتی که آن را مدیون چشمانت می دانند ؛ چشمانی که در کوچه بنی هاشم می گریند ؛ گریه ای که تا ابد می پایند؛ ابدی که فقط خداوند می دانند؛ خداوندی که همه چیز را می دانند؛ چیزی از عمق دلم را می سازند و در برابرت می گذارند؛
تو ای کریم اهل بیت، یا حسن بن علی (علیه السلام) این دل را بپذیر.
یاعلیالتماسدعا
به نام خداوندی که در دعای جوشن کبیر هزار بار اسامی اش را تکرار می کنیم(!)
1. سلام!
نمازخانه بوستان بهاره امسال هم مثل چند ساله گذشته، مراسم احیاء برگزار می کنه. این مراسم ها از ساعت 11 شب آغاز می شه و تا ... (نزدیکی های سحر!!!) طول می کشه! آدرس رو در زیر بخونید و اگه می تونید شرکت کنید:
ایران - قم - میدان معلّم - بلوار سمیّه(س) - کوچه رسول اکرم(ص) - کوچه هشتم - پلاک 12 - منزل حاج آقای عابدینی
2. ایشالله در مورد ولایت امیرالمومنین(علیه السلام) و شب های قدر، منتظر مطالبی از این وبلاگ باشید.
به نام خدا
سلام! میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک باد
قصد به روز کردن نداشتم.تا حالا هیچ وقت این جوری نبودم انگار دیوونه شدم نمی دونم چمه خیلی حیروون و سرگردون شدم. انگار دل از بقیع بر نگشته! (وبلاگ، شخصی نیست و الّا شاید خیلی راحت تر حرف می زدم.)
خلاصه؛ برای این که یه ذره حالم بهتر بشه سعی کردم سرم رو گرم کنم مثلا نمازخونه رو تزئین کردم، سری لامپ زدم و ... در آخر هم می خوام وبلاگ رو به روز کنم (چه کار مهمّی!!!) اون هم کاملا امام حسنی(ع).
