بمب های غیراخلاقی

تصمیم به بمباران اتمی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی یکی از مسائل جنجال برانگیز قرن بیستم بوده است. بسیاری از مردم معتقد بودند که این بمباران، جنگ را کوتاه کرده، جان امریکایی های بسیاری را نجات داده و سهم شوروی سابق در اداره ژاپن در زمان پس از جنگ را کاهش داده است. اما اغلب صاحبنظران این عقیده را رد می کنند.

تصمیم هانری ترومن در به کار بردن بمب اتمی علیه ژاپن مورد تأیید همه نبود. بسیاری از دانشمندان و نظامیان از جمله دریاسالار لیهی (Leahy) فرمانده ستاد نیروی دریایی مخالف آن بودند. آنها معتقد بودند به کاربردن بمب اتمی از نظر اخلاقی محکوم و از نظر نظامی بیهوده است، مخالفان اعتقاد داشتند ژاپن به علت نداشتن سوخت در آستانه تسلیم شدن بود. ژاپن از مدتی قبل به شدت با کمبود مواد غذایی و سوخت روبرو شده بود ولی قدرت نظامی خود را همچنان حفظ کرده بود. ژاپن ناوگان دریایی اش به کلی از بین رفته بود و سواحلش در محاصره ارتش متفقین قرار گرفته بود.

از سوی دیگر جنگ در اروپا پس از خودکشی آدولف هیتلر و تسلیم آلمان نازی پایان یافته بود و جبهه متحدین فروپاشیده بود و نیازی به استفاده از چنین ابزاری نبود؛ آن چنان که هیروهیتو امپراتور ژاپن پیشنهاد مذاکره به متفقین را داد که با استقبال مثبتی از سوی آنها روبرو نشد.

 دانشمندان مستقر در امریکا چنین وانمود می کنند که بیشتر از ترس دستیابی آلمانها به بمب اتمی و استفاده آنها از این نوع بمب، برای دست یافتن به آن به ارتش کمک می‌کردند، اما آلمانها تا پایان جنگ نتوانستند به بمب اتمی دست یابند و تلاش هایشان ناکام ماند. نخستین بمبهای امریکا برای انفجار در اروپا نیز بعد از پایان جنگ در جبهه اروپا آماده شدند، زیرا جنگ هشتم مه 1945 میلادی یعنی حدود دو ماه پیش از نخستین آزمایش انفجار اتمی (در آلاموگوردو) پایان یافته بود. ژاپنی‌ها اگرچه از سپتامبر 1940 میلادی در پی ساختن بمب اتمی بودند، اما صنعت ژاپن در شرایطی نبود که بتواند کمک چندانی به آنها کند، همچنین برخی تأسیسات مهم آنها در بمباران هوایی سال 1945 میلادی ویران شده بود.

از این رو، برخی دانشمندان با توجه به اینکه ژاپنی‌ها تا دستیابی به بمب اتمی راه درازی داشتند، استفاده از چنین بمبی را علیه آنها غیر اخلاقی می‌دانستند اما ارتش امریکا اصرار به استفاده از آن داشت و برای ایجاد بیشترین آسیب های روانی به منظور وادار کردن ژاپن به تسلیم، سعی داشتند این بمبها بدون اخطار قبلی و بدون اعلام ماهیت آنها به اهداف از پیش تعیین شده اصابت کند؛ بیشترین تأکید در این میان بر نقش روانی انفجار این بمب ها بود.

یاعلیالتماسدعا